[Real RPG]: The Motion

Pissig hangt Shawn op. Van zijn stem blijft niet veel meer over. Zo goed als niets zelfs. En wat hij te horen kreeg, was ook al niet erg leuk. Vaag merkt hij dat ondertussen Jake hem probeerde te bellen. Dat zal hij straks wel horen. Vrij slecht gezind duikt hij de badkamer in. Niet veel later hangt hij aangekleed en wel half uit het raam te roken terwijl hij zit te bedenken of hij zou ontbijten en wat. Ook vraagt hij zich ondertussen af waar iedereen naartoe is. Als hij had geweten dat hij alleen zou zijn, had hij wel nog rondgelopen in zijn boxershort. Als zijn sigaret opgerookt is, gooit hij het peukje uit het raam. Even spuiten met luchtverfrisser en er valt niets meer van te merken. Dat hij misschien beter niet gerookt had, negeert hij. Met een kom cornflakes gaat hij naar de woonkamer en zet de tv aan.

Jake kijkt verbluft naar Brendon. Hoe had hij dat kunnen vergeten? Brendon hield van koffie. 'Ik geloof dat de koffie zelfs op was.' reageert Jake. 'In ieder geval, ik kon niks meer vinden. En aangezien jij ons eten en koffie opmaakt, moeten er wel boodschappen gedaan worden.' Jake maakt een bocht naar rechts en ziet dan de supermarkt al op hen afkomen. 'Ja toch? Tenminste, de laatste keer dat ik er was, hadden ze een koffiezetautomaat. Maar dat is ook alweer een maandje terug.'
Als Jake het busje parkeert en hij nog maar net stilstaat, is Brendon er al vandoor. Jeetje, dat hij nog kan rennen met een ongevulde maag. Jake zelf stapt rustig uit, zet het busje op slot en pakt dan een winkelwagentje. In de supermarkt zoekt hij Brendon, terwijl hij al enkele spullen in het wagentje legt. Aarbeien, appels, appelmoes, 2 kilo karbonades, enzovoorts. Dan ziet hij in een flits Brendon voorbij komen. 'Bren! Wacht even!' En Jake gaat hem achterna. 'Daar is die koffieding. Ik ga Shawn nog even bellen. Moment.'
Jake stopt bij de koffiezetautomaat en haalt zijn mobieltje tevoorschijn. Hij zoekt het nummer van Shawn op en belt hem op. Als hij maar opneemt.




Vanessa haalt haar schouders op. Het was al erg lief van Amy dat ze naar haar wilde luisteren. 'Dan zal ik het daar maar op houden. Alhoewel ik nog steeds een beetje bang voor Brendon ben.'
Als blijkt dat Amy inderdaad afleiding heeft en ze het aanhoort, kijkt Vanessa een tikkeltje ongemakkelijk. Amy gaat er nu van uit dat ze meegaat. Maar okee, zij heeft haar verhaal aangehoord, dus moest ze er wel iets voor terug doen. 'Alleen als Julia dan ook meegaat, zijn we gezellig met z'n drieën.' glimlacht Vanessa en ze perst er vlug een vraag uit. 'Wat als ik per ongeluk op het beestje trap? Dan.. is die toch dood? Of als ik per ongeluk er op ga zitten? Aargh, waarom moeten die beesten nou zo klein zijn?'



Oh! Helemaal vergeten dat hij nog over Dexter moest vertellen! Zijn hond die heel veel voor hem betekende toen hij hem kocht. Toen was hij nog maar een kleine puppy. Nu is het al een flink, grote hond. 'Hij heet Dexter.' glimlacht Milo naar Julia. Hij blijft een tijdje zo kijken hoe Julia met Dexter omgaat. Dexter scheen al dol op haar te zijn, want hij begint haar helemaal te verwennen door zijn vacht tegen haar aan te leunen. Dat deed hij toen ook toen Milo hem kochtte.
'Het is echt een schatje. Oh, ga je anders mee naar beneden? Dan laat ik hem even uit in mijn achtertuin. Het is lekker weer om buiten te zitten. Dus als je wilt?'




Na zichzelf helemaal gedoucht te hebben, ruikt ze aan zichzelf. Hmmm, lekker fris. Ze kijkt naar zichzelf in de spiegel, met een handdoek om haar lichaam en een kleinere handdoek in haar haar. Grijnzend kijkt ze naar de foto's die ze aan de spiegel gedrukt heeft. Allemaal voorbeelden en dingen waar zij zo graag op zou willen lijken. Wie wil er bijvoorbeeld niet gekust worden door Batman?
Met die vrolijke gedachte trekt Channa een spijkerbroek aan met een groene longshirt. Groene hakjes maken het af en Channa brengt mascara op haar wimpers aan. Ze geeft de foto stiekem een kus en doet haar haren uit de handdoek. Nadat ze ook haar haren gedaan heeft, trippelt ze op haar tenen naar beneden, geeft haar twee katten een ongelofelijk grote knuffel en ze vertrekt. Tja, er moeten toch boodschappen gedaan worden.

[...]

Eenmaal bij de supermarkt, plaatst ze haar fiets in een rekje en gaat met haar vrolijke rood met paarse tas de winkel in. 'Nou Channa, laten we eerst maar rijst gaan halen.' mompelt ze tegen zichzelf.

Brendon rent, rent, rent tot hij uiteindelijk de koffieautomaat gevonden heeft. Hij moet even wachten op een oudere man, maar meteen daarna tankt hij zich helemaal vol. Na zes bekertjes wordt hij weggestuurd door een medewerker van de supermarkt.
Gelukzalig veegt hij zijn mond af, als hij weer naast Jake gaat staan. "Oke, klaar. Boodschappen," mompelt hij, waarna hij Jake aanstoot en zijn telefoon afneemt. Die drukt hij weg. "Hè, niet zo ongezellig. Kom, we gaan boodschappen halen. Wat eten we vanavond?" ratelt hij, terwijl hij op zijn voeten op en neer hupst. Hij werpt een blik in het mandje van Jake en grist deze uit z'n handen.
"Je mist nog aardappelen, rijst en meer vleees," grijnst hij, waarna hij met het mandje richting de rijstafdeling rent en voor de schappen gaat staan. Daar blijkt de keuze moeilijker dan gedacht. "Jake? Kom eens helpen!"



Amy kijkt glimlachend naar Vanessa. "Als je erop gaat staan zal hij niet zolang meer leven denk ik, maar dat zal niet snel gebeuren," knipoogt ze. Dan komt ze overeind. "Ik zal eerst even douchen. Weet jij waar Julia is, dan kunnen we haar ook meevragen?"
Van zodra ze antwoord heeft loopt ze naar de badkamer om zich eens goed te douchen. Ze schrobt zichzelf goed schoon en komt een kwartier later aangekleed de badkamer weer uit. Dan gaat ze in de keuken zitten en zet ze voor zichzelf een kop thee. Met een glimlach gaat ze op tafel zitten, haar voeten op de stoel.

Terwijl hij van post naar post gaat, gaat ineens zijn gsm af. Shawn kijkt op het schermpje en ziet dat het Jake is. Gelukkig is het z'n pa niet weer.
"Ja?" komt er erg zachtjes uit zijn mond. Dan wordt er alweer opgehangen. Shawn legt op en steekt zijn gsm weer in zijn broekzak. Dan neemt hij het lege potje en gaat ermee naar de keuken. Op tv is er ook al niet echt iets. Misschien dat hij maar beter de tijd kan doorkomen met zijn allerliefste gitaartje tot de rest er is en hij ze kan vertellen van het telefoontje. En dan is er ook nog Vanessa. Daar moet hij ook nog wat op vinden. In de keuken ziet hij Amy zitten. Vaag glimlacht hij naar haar en zet dan het potje in de gootsteen. Shawn kijkt haar aan en doet teken dat hij zijn stem kwijt is. Wie weet wat er nog gaat tegenvallen vandaag? Achja, hij heeft al geen ochtendhumeur en dat is al wat.

'M-Maar,..' gaat Jake tegen Brendon in als hij zijn mobiel afpakt en Shawn wegklikt. 'Wat doe je nou?! Hij ging over! Fijn, nou kan Shawn ons niet meer helpen.' mokt Jake en hij gaat met zijn winkelwagentje achter Brendon aan, balend dat hij Shawn niet nog eens kan bellen, omdat Brendon zijn mobiel nog steeds bij zich heeft. Jake kijkt om zich heen, maar kan Brendon nergens vinden. En het mandje wat in zijn wagentje lag, is ook ineens verdwenen. Wat heeft die jongen toch?
Dan hoort hij de stem van Brendon een eindje verderop, die vraagt om zijn hulp. Jake racet met het wagentje naar de rijstafdeling en knalt per ongeluk tegen Brendon aan, die zelf tegen de rijen schappen aanknalt en hij, net als alle andere rijstpakken, ter onder gaat. Jake kijkt geschokt naar de grote berg op de vloer en kan nog slechts een stukje vest en zijn knuffel zien die er boven uit steekt. 'Brendon?' vraagt Jake voorzichtig. 'Leef je nog?'
Het meisje wat vlak bij hen staat, heeft zich al neergeknield en smijt de pakken weg naar achteren en Jake kijkt zijn ogen uit. Hij wist niet dat die pakken breekbaar waren? 'Misschien is het socialer om de pakken weer terug in het schap te zetten.' grijnst Jake naar het meisje en ze kijkt hem een tikkeltje geschokt aan en mompelt iets. 'Maak je geen zorgen.' knipoogt Jake. 'Brendon heeft wel vaker trauma's gehad. Het is alleen dat hij net niet naar het ziekenhuis hoeft. Hij overleeft het wel. Toch Brennie?'




Vanessa knikt goedkeurend om Amy's plan. Terwijl Amy doucht, klopt Vanessa op de slaapkamerdeur van Julia. 'Julia? Mag ik binnenkomen?' Geen antwoord. Nogmaals klopt Vanessa op de deur en stelt de vraag nogmaals. Als ze weer geen antwoord krijgt, doet ze de deur voorzichtig open en gluurt door het kiertje. De gordijnen waren al open en het ochtendlicht belichtte de hele kamer. Haar bed was opgemaakt, dus hier kon ze al niet meer zijn.
Vanessa tippelt op haar tenen naar beneden en kijkt allereerst in de woonkamer, maar daar bevindt zich ook geen Julia. Ook als ze even naar buiten kijkt, kan ze haar niet vinden. De enige kans waar ze nog kon zijn is de keuken, want Vanessa hoorde haar ook niet spelen in de repetitieruimte. Amy was ondertussen al in de keuken gaan zitten en Vanessa ziet in een korte blik dat Shawn ook naar de keuken gaat.
Vanessa spreekt zichzelf de moed in en gaat vol vertrouwen naar de keuken. Maar zodra ze daar is, komen alle zenuwen naar boven, stroomt het bloed naar haar wangen en durft ze niks meer te zeggen. Haar ogen houden Shawn vast. 'I-Ik kan Julia niet vinden.' zegt ze zachtjes en kijkt Shawn nog steeds aan, terwijl het zinnetje wat ze zei meer voor Amy bedoeld was. 'I-Is ze m-misschien ergens anders?'





Channa staat met twee soorten pakken rijst in haar hand en staart er naar alsof ze er niet uit kan komen welke ze moet kiezen. Toverrijst of juist rijst wat niet zolang hoeft te koken? Op haar lip bijtend, hoort ze een jongen vlak naast haar staan die om hulp roept aan een andere jongen. 'Ik denk dat ik Toverrijst neem, zou je ook moeten doen.' zegt ze, meer tegen zichzelf dan naar de jongen. Channa weet haar ogen van het pak af te houden en kijkt naar degene die naast haar is komen staan.
Meteen deinst ze een stap achteruit en valt haar mond open. Na al die dagen, na al die jaren, na al die tijd, staat daar, vlak voor haar, de jongen van haar dromen. Hij ziet er geweldig uit, heeft een schattige knuffel in zijn cappuchon, heeft een geweldige stem en bovenal, hij is perfect. 'Eindelijk!' roept Channa gelukkig en ze begint te blozen. Ze weet niks meer uit te brengen, tot er een jongen aankomt in het zwart die haar ware liefde tegen de schappen aanknalt.
In slowmotion ziet ze de jongen met alle rijstpakken over zich heen tegen de vloer aandreunen. Als een gek komt Channa neergeknield en de jongen die hem heeft aangereden, komt er ook bijknielen. Het liefst zou ze een rijstpak tegen zijn hoofd willen aangooien, maar met tegenzin gooit ze die naar achteren. De jongen reageert er op en Channa haalt haar schouders op. Mij een zorg, gaat er door haar heen. De jongen onder de rijstpakken moest gered worden! En hij scheen Brendon te heten. Haar wangen worden nog warmer bij die naam en zelfs haar hart bonkt mee. 'Gaat het?' vraagt ze Brendon, die langzaam maar toch zichtbaar wordt.

Brendon loert nog steeds aandachtig naar de pakken rijst als deze plots wel heel snel op hem af komen. Hopeloos slaat hij een gil en probeert hij zich vast te grijpen aan de pakken toverrijst, zonder succes. Kreunend ligt hij bedolven onder de pakken en hij hoort Jake vragen of alles oké gaat en niet veel later een gesprek met iemand anders aangaan. Voordat hij antwoord kan geven worden er pakken rijst van hem afgesmeten. Zo stoer mogelijk gaat hij overeind zitten.
"Het is maar goed dat ik die smerige koffie van hier gedronken heb, want anders was ik je naar je nek gevlogen," glimlacht hij liefjes naar Jake, waarna hij overeind komt. Dan ziet hij het meisje, of meer een vrouw, naast zich zichtbaar worden die nogal bezorgd klinkt.
"Oh ja hoor, ik ben oké," antwoordt hij nonchalant. Met een grijns neemt hij zijn knuffel van de vloer en zet deze terug in zijn capuchon. Dan pakt hij een pak rijst van de grond en gooit hem in het karretje. "Wat nu?"



Amy kijkt op als Shawn binnenkomt en teken doet dat zijn stem weg is. Ze zet haar thee op tafel en springt naar het aanrecht, waar ze een kop voor Shawn inschenkt. Niet veel later drukt ze hem een kop dampende thee in de handen. "Dat helpt echt," glimlacht ze, waarna ze weer aan haar eigen thee begint en tegen de tafel leunt.
Niet veel later komt Vanessa binnen. Ze kijkt even heen en weer tussen Vanessa en Shawn en besluit dat het dan misschien beter is de keuken te verlaten. "Ze is er niet?" vraagt ze Vanessa. "Gek. Ik bel haar wel even." Amy glimlacht naar beide en trippelt dan de keuken uit, waarna ze haar GSM neemt en Julia belt. Tot haar opluchting gaat de telefoon over.

Shawn kijkt naar wat Amy doet en als ze dan een tas thee in zijn handen drukt, haalt hij zijn schouders op. Baat het niet dan schaadt het niet. Dan komt Vanessa ook binnen. Hé wat is die thee geweldig interessant. Als Amy er dan vandoor gaat, kijkt hij Vanessa met een vaag glimlachje aan. Op het Julia-mysterie heeft hij niet echt een antwoord. Niet dat hij het zou kunnen zegen waar ze is als hij het wel wist. Maar goed, nu komen er andere dingen eerst.
"Goed geslapen?" weet hij er erg zacht en erg schor uit te krijgen. Het is beter dat hij zou zwijgen voor zijn stem, maar nu komen er andere dingen eerst. Zoals te weten komen wat er vannacht gebeurt is zonder dat het opvalt dat hij zich helemaal niets meer herinnert.

Brendon staat al gauw op en doet, zoals gewoonlijk, stoer over. Jake schudt lachend met zijn hoofd en haalt nog wat rijstkorrels uit zijn haar vandaan. 'Perfect zo.' glimlacht Jake. 'We moeten nog vlees, wat groenten.. en chips?' en Jake kijkt vragend naar het boodschappenlijstje. Meteen ziet hij dat het handschrift van Brendon is geweest en beseft dan dat het al een heel oud boodschappenlijstje is. Ach, het werkt altijd. 'Oh, en om jou nog blij te maken.. koffie.'
Jake kijkt weer op van zijn boodschappenlijstje en ziet het blozende meisje nog steeds staan. Ze kijkt echter alleen maar naar Brendon en ze lijkt niet in beweging te krijgen. 'Hey, gaat het wel?' vraagt hij haar en het meisje lijkt meteen uit trance. 'Je hebt echt ontspanning nodig! Kom anders vanavond naar Café de Rebels. We treden daar vanavond op. Onze Brendon achter de drums en ik op de gitaar.' knipoogt Jake naar haar. 'Dus mis deze kans niet!' zegt hij het laatste hardop, zodat de meeste mensen in de supermarkt hem konden horen. 'The Motion wordt bekend!'
En Als Jake uitgesproken is, kijkt hij Brendon met een grijns aan. 'Dat heb ik nou eens goed gepromoot, vind je ook niet? Maar laten we nou eens alles ophalen, ik mis Love.' En Jake pakt het winkelwagentje en wil weglopen. 'Nou, dan zien we je vanavond!' glimalcht Jake nog naar het meisje en neemt Brendon mee om naar de overkant te gaan. 'Jij weer?!' wordt er boos gemompelt naar Brendon en Jake kijkt op. Daar stond een nogal humeurige verkoper. 'Haay.' glimlacht Jake uitbundig. 'Komt u ook?'




Als Amy Julia wil bellen, kijkt Vanessa haar wanhopig aan. Gaat ze weg te beleln? Waarom blijft ze hier niet bellen? Stuk veiliger! Ook voor haar! Haar hart begint steeds harder te kloppen, dat ze het in haar keel voelt. Zenuwachtig kijkt ze naar Shawn die heel relaxt doet. Ze ziet hoe hij naar haar glimlacht en daar wordt ze alleen maar zenuwachtiger van.
Vanessa begint zelfs te blozen als hij haar wat vraagt. Alhoewel Shawn erg schor is, kon ze er we uit opmaken wat hij haar vroeg. 'Ik wel.' zegt ze zachtjes en ze loopt snel naar een stoel waar ze op kan zitten. 'Heb jij.. Heb jij wel goed geslapen dan?' Stiekem hoopt ze dat hij zich niet meer herinnert wat er vannacht is gebeurd. Alhoewel zij er ook maar weinig van weet. Toch heeft ze een vermoeden wat er is gebeurd en probeert ze er alles aan te doen om die herinnering terug te krijgen.




Julia lijkt nog steeds verslagen te zijn van zijn hond en Milo begint te glimlachen. Als dan een telefoon afgaat, kijkt hij om zich heen. Oh nee, dat is niet die van hem. Toch gaat Milo er naar op zoek en vindt het mobieltje van Julia. 'Jeetje, wat heb je een leuke mobiel!' weet Milo uit te brengen en hij kijkt naar het scherm. Amy belt. Staat er.
'Het is Amy.' zegt Milo verbaasd. 'Mag ik?' vraagt Milo aan Julia, maar zonder op antwoord te wachten, drukt hij op het groene hoorntje. 'Hye Amy!' glimlacht Milo door de telefoon. 'Dat is nog eens een verrassing. Ik neem aan dat je voor Julia belt. Wat is er aan de hand?'




Channa glimlacht naar Brendon en vindt het alleen maar geweldig hoe hij op alles reageert. Ook Channa staat weer op en kijkt naar hem. Wat is hij mooi. En wat is hij perfect. Alles bewijst dat er meer afspeelt tussen hemel en aarde. Zeker weten dat zij hem voor haar probeert te winnen! Het mocht gewoon niet anders gaan. Het is nu een grote obsessie. Echt ongelofelijk. Dit had ze gewoon niet durven dromen. Dan vraagt Jake haar wat en knippert ze met haar ogen en begint te blozen. 'Oh eh.. ja hoor.'
Als het dan over het café gaat waar ze vanavond optreden, maakt Channa haar ogen groot. Daar was ze gisteravond ook al heen geweest! Hadden ze toen ook al opgetreden? Of zou dit hun eerste keer zijn. 'Graag!' glimlacht Channa naar beide jongens en beiden gaan ze er van door. Teleurgesteld kijkt ze naar de lege plek waar Brendon heeft gestaan en wil niets liever dat hij terug komt en haar in zijn armen sluit. Misschien.. heel misschien.. vanavond..

Brendon is al dertig meter verder chips aan het uitzoeken als hij merkt dat Jake hem niet gevolgd is. Vlug trippelt hij terug met vijftien zakken chips in zijn armen geklemd. Hij heeft niets meegekregen van Jakes promotiepraatje en kijkt hem dan ook dom aan als hij iets vraagt. Over Jakes schouder kijkt Brendon nog eens naar het meisje. Ze leek vreemd. Dan volgt hij Jake, zodat hij de zakken in het wagentje kan deponeren. Arrogant kijkt hij naar verkoper. "Ja, ik weer. Niet zo zuur, de klant is koning. Kom op Jake, we moeten nog slagroom en cola hebben!" zegt hij, het eerste gericht op de verkoper en het laatste tot Jake. Niet veel later heeft Brendon de winkelwagen gejat van Jake en staat hij binnen vijf minuten met het wagentje gevuld met al zijn favoriete eten bij de kassa.



Amy schrikt zich het apelazarus als er een mannenstem opneemt. Als het ook nog de stem van Milo is moet ze toch even op een traptrede gaan zitten, omdat ze anders om was gevallen. "Milo," weet Amy eruit te persen. Ze blijft even stil. "Milo," murmelt ze nog eens. "Wat doe jij bij- nee, wat doet Julia bij jou..Of nee, nou jij en Julia?" flapt ze er verontwaardigd uit met een lichtelijk strenge ondertoon. "Kan je haar zeggen dat ze zo snel mogelijk in Café de Rebels moet zijn, het is belangrijk!" Amy weet niet meer wat ze moet doen en besluit op te hangen. "Bedankt," zegt ze botter dan gehoopt voordat ze op het rode knopje drukt. Als ze haar telefoon heeft weggestopt zucht ze even diep. Milo met Julia?

Shawn knikt als antwoord. Hij verbaast er zich over dat hij zijn blufpoker al zo lang volhoudt. Misschien moet hij er toch maar eens subtiel achter proberen te komen. Maar wel zo subtiel dat niemand, vooral Vanessa, erachter komt dat hij zich echt niets meer herinnert.
"Soms zin straks wat te doen?" brengt hij uit. Zo, erg subtiel. Dan moet hij haar over vannacht laten beginnen en dan weet hij wat er gebeurd is. Shawn drinkt de tas op en zet die dan op het aanrecht. In een tweede tas thee heeft hij niet echt zin. Misschien dat hij straks nog wat thee maakt. Hij heeft eerder zin in een sigaret. Maar eerst gaat hij toch wel netjes Vanessa's antwoord afwachten.

Jake knikt nog eens vriendelijk naar de verkoper, maar is bang dat het niet gewerkt heeft. Hij wil met het winkelwagentje richting de cola, maar Brendon heeft zijn wagentje al gejat. Jake rent achter hem aan en botst telkens bijna tegen iemand aan. Het is net niet dat hij ze raakt. Wanneer hij bij Brendon is, racet hij er alweer vandoor om het volgende product op te halen en Jake loopt als een gek achter hem aan.
Als Brendon eindelijk tot stilstand komt, ziet hij dat ze al bij de kassa staan. Jake hijgt van het stukje rennen en kijkt naar het mislukte boodschappenlijstje. 'We hebben alles geloof ik.' hijgt hij na en gaat gebukt op zijn knieën leunen. 'Ik heb echt geen uihoudingsvermogen. Ik word oud.' grijnst Jake en kijkt naar Brendon. 'Volgende keer als we boodschappen gaan doen, dan neem ik een rollator mee. Misschien dat ik je dan bij kan houden.'
Jake plaatst al het ingekochte eten op de band en kijkt vermakelijk naar Brendon. 'Jij betaald toch? Het was jouw lijstje.'




Vanessa slikt even als Shawn haar wat vraagt. Ojee, wat is hij van plan? Ze durfde nu echt niet! En vooral nu zonder drank kon ze niks. 'Amy belt Julia op dat we straks naar het café gaan, ga je mee? Jake is zijn hamster kwijtgeraakt daar en nu willen we die voor hem vinden.' Het kwam er zo overtuigend uit dat zelfs Vanessa niet kon geloven dat ze het zomaar zei.
'Ik zou het erg leuk vinden als je mee zou gaan.' En ja hoor, daar komen de onschuldige rode wangetjes. Vlug grijpt ze naar een kast en trekt deze open om maar iets van eten of drinken te vinden. Maar het is helemaal leeg. 'Leeg?' mompelt ze. 'Is er echt niets meer?'




Milo glimlacht wanneer Amy zijn naam zegt. Ze spreekt het altijd op zo'n lieve manier uit, zelfs als ze boos is. Maar als Amy de link heeft gelegd dat Julia bij hem is, vertelt ze dat Julia zo snel mogelijk bij het café moet komen waar ze beiden gisteren waren geweest. 'Is goed Amy. Zal ik doen.' Maar dan is er al opgehangen.
Teleurgesteld kijkt hij naar het scherm van Julia's mobiel en weet dan wat hij heeft gedaan. Altijd had Milo naar Amy's stem willen horen door de telefoon, maar omdat hij een ander mobiel had gekocht met een ander nummer, wilde hij Amy haar leven laten leiden en kon hij ook zijn ding doen. Hij heeft ook expres het nummer van Amy niet in zijn nieuwe mobiel gezet, maar weet nu wat hij moet doen. Hij wilde Amy geen pijn doen. Niet op die manier. Op geen enkele manier.
Milo kijkt met een glimlachje naar Julia. 'Ik moest van Amy zeggen dat je zo snel mogelijk naar Café de Rebels moest gaan. Maar ik geloof dat ik haar iets heb aangedaan en dat wil ik recht zetten.' Al gauw weet Milo hoe het mobieltje van Julia werkt en haalt zijn eigen mobiel tevoorschijn. Hij zet het nummer van Amy in zijn mobiel en slaat deze op. Milo geeft het mobieltje terug aan Julia en gaat dan op bed zitten om Amy een smsje terug te sturen.

Mijn Amalia, ik kan het allemaal uitleggen. Julia is hier omdat ze nergens anders heen kon. Jullie waren allemaal weg, dus ik heb haar aangeboden bij mij te blijven slapen, omdat ze haar sleutel ook niet bij zich had. Je zult misschien wel snappen dat ze maar beter niet bij een vreemde kan slapen en omdat ik weet dat jij me kent, dacht ik dat het geen kwaad kon. Blijkbaar heb ik je verdriet gedaan en dat was niet mijn bedoeling. Ik wil het goedmaken lieve Amy. Zou je na het cafébezoek naar mij willen komen? Ik zal voor drinken zorgen en dan kunnen we er over praten. Heb je in tijden niet gesproken en ik heb het echt gemist. Jeetje, net als in tijden dat ik zo'n lange sms heb gestuurd. Maar voor een speciaal iemand heb ik het wel over. Mijn Amalia, het spijt me nogmaals. Kus, Milo.

En Milo drukt op verzenden.

Grijnzend staat Brendon bij de kassa, als Jake eindelijk aan komt lopen. Alles ligt al zorgvuldig op de band als Jake plots met het idee komt dat Brendon moet betalen. Trots zoekt hij in zijn zakken, als hij opeens tot de conclusie komt dat hij zijn portemonnee niet bij zich heeft.
"Eh ja, leuk verhaal..." grijnst Brendon ongemakkelijk. "Ik denk dat je voor moet schieten, want mijn geld ligt nog thuis." Hij haalt zijn schouders op en slaat Jake tegen zijn arm. "Maar dat vind je niet erg hè!" lacht hij, terwijl hij verder gaat met het opladen van de band. Als ze aan de beurt zijn zorgt Brendon dat hij weg is, naar de plek waar lege dozen staan. Hij pakt wel in zodra de boel betaald is.



Amy wil net de keuken weer inlopen als ze een smsje krijgt. Een onbekend nummer verschijnt op haar beeldscherm. Verbaasd opent ze het smsje en leest de woorden van Milo. Een klein glimlachje trekt om haal lippen. Ze besluit later te antwoorden en stopt haar telefoon in haar broekzak. Dan stapt ze de keuken binnen.
"Als het goed is komt Julia meteen naar het café," glimlacht Amy. "Werkt de thee al een beetje?" vraagt ze dan aan Shawn, doelend op zijn stem. Ze ziet Vanessa bij de kastjes staan en legt haar hand op haar schouder.
"Als het goed is komen Jake en Brendon zo met eten. Maar wij kunnen beter zo naar het café. Jake flipt als we nog niet weg zijn als hij terug komt." mompelt ze. "Ga je ook mee, Shawn?"

Shawn vindt het best wel grappig dat ze van alle dingen die ze konden vergeten, ze Jakes beestje vergaten. Arme jongen. Hij zou eigenlijk best wel graag meegaan, maar...
"Wil wel, kan niet. Moet langs mijn pa." antwoordt hij. Als Vanessa over de kastjes begint, grijnst hij. Misschien had hij maar niet het laatste van de cornflakes moeten nemen en galant moeten zijn. Dan komt Amy ook weer binnen met de boodschap dat Amy gevonden is. Yay, eindelijk gedaan met het iets te geforceerd doen. Shawn gebaart naar Amy dat het wel gaat. Als ze vraagt of hij ook komt, schudt hij zijn hoofd.
"Misschien later. Moet Jake en Bren eerst wat vragen en dan naar mijn pa. Als we optreden op een of andere school krijg ik mijn motor terug zonder proces." legt hij uit, nog steeds erg schor. Dat zou hem erg goed uitkomen. Al dat gedoe er rond heeft hij echt niet nodig. Alleen dat van die school vindt hij niet zo leuk, net zoals naar huis gaan. Hij besluit wel dat hij erna niet zoveel meer gaat praten.

Wat Jake hoort, is geen verrassing meer. Die gast heeft nooit, maar dan ook nooit geld bij zich. Jake snapt ook niet hoe Brendon dat doet, maar hij pakt het allemaal wel erg slim aan. 'Moet maar weer. Maar denk er om, ik krijg het geld wel weer van je terug zodra we thuis zijn. Anders mag je lekker naar huis lopen!' roept Jake Brendon achterna die dozen haalt. 'You Bitch.' fluistert hij er achterna.
Niet dat hij het echt meent, puur als grap. Alhoewel de kassajuffrouw erg geschokt lijkt door zijn woorden. Jake denkt even na wat hij net gezegd heeft en zijn gezicht betrekt. Ho! Dat was niet de bedoeling! 'Sorry! Nee, ik had het niet over u mevrouw! Ik bedoelde mijn vriend daarmee!' De vrouw schudt haar hoofd en kijkt chagrijnig naar de booschappen die ze één voor één afrekent. 'Oh alstublieft! Wordt nou niet boos op mij! Ik had het echt niet over u!' Al gauw kijken en luisteren andere mensen mee. 'Meneer! Alstublieft! U maakt de kinderen daar nog bang!' begint een andere vrouw te zeuren achter hem en ze wijst naar vier kinderen die met grote ogen meeluisteren. 'Nou,' zegt Jake tegen de vrouw. 'Ze hoeven helemaal niet bang te zijn. Ik ben geen patiënt die hulp nodig heeft bij een psychiater, ik probeer alleen een misverstand op te lossen. Als u zich daar even niet mee bemoeit, dan is het zo geregeld.' De vrouw kijkt hem aan alsof ze net beledigd is door hem. Jake haalt alleen zijn schouders op.
'Brendon! Ze geloven me hier niet!' roept Jake naar zijn maatje. 'En ik zweer dat ik nooit lieg. En toch hé. Bah.. Sommige mensen snappen me gewoon niet.' zucht Jake geïrriteerd met een blik op de vrouw achter zich. De kassajuffrouw noemt ineens een bedrag en Jake zucht nog meer. 'Zoveel? Jullie worden ook steeds duurder hé.' mompelt Jake en geeft het bedrag aan de vrouw. 'Je weet wat ik heb gezegd toch Brendon?'




Nieuwsgerig kijkt Vanessa Shawn aan. Zijn vader? Hoe zal hij eruit zien? Zal Shawn wat weg van hem hebben? Of zou hij meer op zijn moeder lijken? Misschien ontmoet ze zijn ouders wel een keer! Dat zou spannend zijn!
Gelukkig komt Amy alweer binnen en ook zij vraagt Shawn mee te gaan, maar weer zegt hij van niet. Toch een tikkeltje teleurgesteld kijkt ze Amy weer aan. Niet alleend aarvan, ook om iets anders. 'Maar ik heb zo'n honger.' pruilt ze. 'Ach in het café hebben ze vast wel wat! Hoe gaan we er heen? Lopend, fietsend? Zeg het maar!'

Als Jake een akkefietje heeft met de kassière, besluit hij alleen maar wijs te knikken als Jake hem om hulp vraagt. "Altijd eerlijk," fluistert hij grijnzend, waarna hij naar hem toe loopt en de spullen begint in te laden. Alle zakken chips stopt hij in een aparte tas, zodat er misschien een kans is dat hij die ongezien naar zijn kamer kan smokkelen.
Met twee tassen loopt Brendon naar buiten en laat de rest aan Jake over. Aangezien hij de sleutels van het busje heeft gejat opent hij de deur en zet hij de spullen in het busje. Dan neemt hij plaats achter het stuur. Hij mocht terug rijden van zichzelf. Hij hangt even half uit de deur. "Schiet op! Of ik breng jou niet thuis, straks!" roept hij lachend naar Jake.



Amy kijkt met een glimlachje naar Vanessa. "Ze hebben daar vast wel eten," zegt ze, waarna ze een glas pakt en deze vult met water. Ze kijkt even naar Shawn. "Jammer dat je niet mee gaat. Doe je wel de groetjes aan je vader?" vraagt ze met een glimlach, waarna ze haar water achterover giet en haar schoenen uit de woonkamer haalt. Eenmaal terug in de keuken gaat ze aan tafel zitten om daar haar schoenen aan te trekken. Dan denkt ze pas na over Shawns verhaal. "Optreden op een school? Motor zonder proces terug? Ik zie het verband er niet tussen, eigenlijk," zegt Amy beschaamd. "Dat moet je toch eens nader toelichten...Maar nu moeten we gaan Vanessa!" zegt ze dan, zich wendend tot Vanessa.
"We kunnen beter fietsen, anders zijn we wel heel lang onderweg," zegt ze dan tegen Vanessa.

Shawn knikt. Eigenlijk heeft hij absoluut geen zin om te gaan, maar voor zijn allerliefste motortje heeft hij veel over. Als dan Amy weer komt binnen gestormd, gebaart hij grijnzend dat hij het later wel uitlegt. Zelf vindt hij het te idioot voor woorden.
"Ik stuur wel berichtje als ik klaar ben bij m'n pa. Als jullie nog in het café zijn, kom ik daar wel naartoe." zegt hij. Zeggen is natuurlijk veel gezegd. Rauw gefluister komt eerder in de buurt. Eigenlijk is Shawn best wel blij dat hij nu wat respijt krijgt. Hij heeft er absoluut geen idee van hoe hij verder tegen Vanessa moet doen, wat zij verwacht en al die andere onzin. Dit is de laatste keer geweest dat hij wat doet met iemand die in hetzelfde gebouw woont.

Jake kijkt met grote ogen naar Brendon die plaats neemt achter het stuur. Vlug doet hij de rest van de boodschappen in het busje en gooit dan het portier open aan de stuurszijde. 'Eruit.' zegt Jake direct en duidelijk. Jake vertrouwt het niet helemaal als Brendon achter het stuur zit en al helemaal niet als hij mee moest rijden. Als Jake van niks wist dat Brendon met zijn busje ervandoor ging, dan had hij daar vrede mee. Maar nu?
Zoals verwacht ontstaat er geen actie bij Brendon en hij pakt bij zijn oor. 'Er uit. Ik rij.' glimlacht hij en springt meteen op de bestuurdersplaats. 'Nou Brendon? Waar wacht je op? Ik rij bijna.' plaagt hij Brendon.




Vanessa knikt als ze weg willen gaan en ze doet vlug haar afgetrapte sneakers aan bindt haar haar in een staart. 'Tot.. eh.. straks.' bloost Vanessa en ze probeert Shawn niet aan te kijken. Ze opent de deur en wanneer ze buiten staat, loopt ze naar het fietsenhok. Daar wacht ze op Amy en kijkt haar bedenkend aan. 'Wat moet ik nou? Welke fiets moet ik gebruiken? Die heeft een lege band en die andere is te smerig. Daar ga ik niet op fietsen.' Dan komt ze zelf met een briljant plan. 'Mag ik bij jou achterop?'

Verontwaardigd krijst Brendon als hij aan zijn oor de auto weer uitgesleept wordt. "Maar ik mocht rijden!" kreunt hij, terwijl hij over zijn oor wrijft. Maar aangezien hij merkt dat hij Jake de auto niet meer uit gaat krijgen en hij echt aanstalten maakt om weg te rijden, gaat hij toch maar op de passagiersstoel zitten. Onderweg bedenkt hij de straf dat Jake alles mag dragen straks. Behalve de zak met chips, die gaat met Brendon mee.
Als ze eenmaal thuis zijn, springt Brendon uit de auto en grist de tas met chips mee, waar hij binnen meteen mee naar zijn kamer rent. Hij smijt de tas naast zijn bed en loopt dan zo nonchalant mogelijk de trap af en de keuken in.
"Hoi," grijnst hij naar Shawn. "Nog leuke dingen gebeurd toen we weg waren?"



Amy volgt Vanessa's voorbeeld en doet ook een staart in haar haren. Amy luistert naar Shawn en trekt een wenkbrauw op. Ze schenkt nog een kop thee in en drukt deze in zijn handen. "Succes bij je vader. En breng jezelf alsjeblieft niet in de problemen," mompelt ze met een moeilijk gezicht. Dan glimlacht ze en volgt ze Vanessa de schuur in. Ze rijdt haar eigen fiets naar buiten en kijkt dan om de hoek van de deur naar binnen.
"Eh.." mompelt ze. "Er zijn maar weinig hier die fietsen, vandaar dat ze allemaal zo verrot zijn. Kom maar achterop." Amy glimlacht naar Vanessa, begint te fietsen als ze achterop zit en puft dan de weg uit. "En wat nu als we de hamster niet vinden?" vraagt ze dan aarzelend.

Breed grijnzend zwaait Shawn naar Amy en Vanessa. Geweldig, hij krijgt uitstel van executie! Van zodra hij de deur hoort dichtslaan, opent hij het raam en gaat op de vensterbank zitten. Opgelucht steekt hij een sigaret op. Half uit het raam hangend neemt hij een gelukzalige trek ervan. Nooit meer gaat hij stoppen! Doordat hij half uit het raam hangt, hoort hij Brendon en Jake niet aankomen. Pas als Brendon wat zegt, schrikt Shawn op. Hij laat zijn sigaret op de grond vallen en kijkt er zielig naar. Daar gaat ze...
"Niet echt." brengt hij zielig uit. Achja, zo'n dingen gebeuren. Schouderophalend komt hij van de vensterbank af.
"M'n pa heeft me omgekocht. Gratis optreden op een of ander schoolbal in ruil voor mijn motor en geen proces. Je helpt me toch wel he. Anders vlieg ik misschien nog de bak in." vraagt hij liefjes, dat laatste zo zielig mogelijk kijkend. Natuurlijk blijft er van dat zielige niet veel over als halverwege zijn stem wegslaat en alles niet veel luider klinkt dan gefluister. Pas wanneer hij eindelijk alles eruit gekregen heeft, beseft hij dat hij misschien beter op Jake had gewacht zodat hij zichzelf niet moet gaan herhalen. Achja, zorgen voor later. Vanavond hoeft hij toch niet te praten, enkel te spelen.

Grijnzend kijkt Jake naar Brendon, die verontwaardigd naast hem komt te zitten. Aan zijn gezicht te zien was hij diep aan het nadenken. Jake heeft al een vermoeden, maar zegt verder niets.
Als ze eenmaal thuis zijn, opent Jake het portier en ziet dan in een flits dat Brendon naar binnen rent. Nooit geweten dat hij zo snel kan rennen. 'Maar!' roept Jake hem achterna. 'En de boodschappen dan?' zegt hij meer tegen zichzelf dan tegen Brendon. Die gast komt toch niet meer terug hem te helpen. Sloffend loopt hij naar de achterkant van zijn busje en opent de deuren. Dozen vol. Jake pakt de eerste op, maar laat deze bijna vallen door het enorme gewicht. Met zijn knie ondersteunt hij de doos en loopt dan naar binnen. Brendon is wel zo aardig geweest de deur open te houden. Als hij al over het drempeltje heen is, zet hij de doos in de gang neer en loopt dan eerst naar binnen.
'Yo Brendon! Ga je me nog helpen of wat? De bus zit megavol!' Wanneer hij geen antwoord terug krijgt, loopt hij de keuken binnen en ziet hij Shawn en Brendon. 'Hye!' groet hij hen beiden. 'Jezus, wat stinkt het hier. Kan er geen raam open ofzo? In ieder geval, Bren, jij moet me nog even helpenen Shawn, jij ziet eruit alsof je het heel moeilijk hebt. Wat is er lieverd?' En hij gaat bij hem staan, maar ruikt een vreselijke geur. 'Oh Shawn! Heb je je wel gedoucht?'




Vanessa is blij dat ze bij Amy achterop kan en houdt haar dan ook stevig vast als ze begint te fietsen. Een auto komt claxonerend langs rijden met geroep. Vanessa zwaait maar wat, maar richt zich op wat Amy haar vraagt. Vanessa haalt haar schouders op. Wat kan het haar nou schelen als ze dat enge beest niet konden vinden? Als Jake nog eens komt aanzetten met het kwijtraken van een hamster, neemt Vanessa echt wel een kat. Losrennende kleine, grote knaagdieren vind ze echt niks.
'Ehm.' begint Vanessa. 'Dan is het Jake zijn eigen schuld. Ik bedoel, hij laat dat, dat.. ding.. loslopen. Moet dat ding maar een halsbandje om met een pieper er om heen. Weet hij altijd waar het ding is.' glimlacht Vanessa en ze ziet het café alweer staan. 'Zeg Amy, kan jij dan niets herinneren wat er gebeurd is tussen mij en Shawn?'

Brendon kijkt met opgetrokken wenkbrauwen naar Shawn. "Optreden op een schoolbal?" herhaalt hij. "Zodat jij je motor terug krijgt...." Brendon doet alsof hij nadenkt, maar eigenlijk heeft hij allang een besluit genomen. "Natuurlijk help ik je gast!" Hij slaat zijn arm om Shawn heen en kijkt naar Jake die binnen komt en over de boodschappen begint. Brendon negeert het en is blij dat Jake op een nieuw onderwerp overstapt. Als hij begint over geuren, trekt Brendon zijn neus op. Hij ruikt niets...Ja, heel misschien een klein vies geurtje, maar dat zou kunnen omdat hij stank wel gewend is. Dan kijkt Brendon grijnzend naar Jake.
"We gaan optreden op een schoolbal," vertelt Brendon opgewekt. "Om ons Shawntje hier te helpen!" Dan denkt hij na en kijkt hij een beetje moeilijk naar Shawn. "Heb je Amy, Vanessa en Julia al iets verteld?"



"Jij haat Pim..eh, Love echt hè?" puft Amy grinnikend, terwijl ze haar fiets parkeert bij het café. Daar stapt ze af en kijkt verontschuldigend naar Vanessa. "Sorry, ik weet het echt niet," mompelt ze, waarna ze naar de ingang van het café loopt. Het bordje 'open' hangt aan de deur. Als ze door het raam kijkt ziet ze binnen lichten branden en glimlachend opent ze de deur, waarna ze naar binnen loopt.
"Hallo!?" Er komt een dikke man om de hoek zetten en Amy glimlacht naar hem. "We zijn van de band The Motion en komen nog even een paar laatste dingen regelen met het apparatuur," glimlacht ze. Dat ze een hamster zoeken laat ze maar achterwege. De man knikt en verdwijnt weer achter een muur. Amy kijkt even naar Vanessa. "Wil jij alvast even gaan zoeken? Dan kijk ik even of alles nog goed aangesloten is." Ze wacht geen antwoord op en loopt meteen naar de boxen en haar mengpaneel. Tot haar verbazing liggen alle stekkers eruit en zijn er een aantal snoeren niet aangesloten. Niet echt opgelet steekt ze een snoer onopgemerkt in het verkeerde gat en stopt ze de stekker in het stopcontact. Er klinkt een enorme knal en bij één van de boxen vliegt wat rook naar boven. Amy slaakt een gil en haalt de stekker er meteen weer uit.
"Shit! SHIT!" gilt ze, waarna ze naar de box rent en tot haar opluchting ziet dat er geen brand is. Alleen maar rook...Maar als ze beter kijkt ziet ze ook een gek, zwart en nu verbrand hoopje op de grond liggen. Een brok belandt in haar keel. Love.

Shawn steekt pesterig zijn tong uit. Hij heeft heus wel gedoucht en stinken vindt hij het hier niet doen. Hij ruikt de geur van zijn ene sigaret ook niet, dus dan ligt het wel aan Jake. Als Brendon dan de helft vertelt, doet Shawn het teken dat het dat is.
"Stem kapot. Nog niet, wilde eerst bij jullie horen maar ze leken het wel oké te vinden." zegt hij, eerst tegen de een en dan tegen de ander. Hij neemt zijn aansteker en pakje sigaretten van de vensterbank en steekt ze in zijn achterzak. Dan gaat hij zijn vest en zonnebril halen. Die pijnstiller lijkt toch niet echt te werken. De zonnebril zet hij dan ook algauw op.
"Zie jullie later wel. Mijn schatje roept." zegt hij vrolijk grijnzend. Het vooruitzicht weer rond te kunnen rijden op zijn allergeliefde motor maakt hem helemaal blij. Het leidt zelfs zijn gedachten af van dat gedoe met Vanessa. Gelukkig weet Brendon nog van niets, anders had hij het wel mogen aanhoren. Shawn gaat buiten en niet veel later belt hij aan bij zijn ouders.

Jake glimlacht meteen wanneer Brendon is uitgepraat. Dan moet hij direct grijnzen als Shawn begint te praten, tenminste, als je het praten kon noemen. 'Wauw. Wat hebben wij het rustig vannacht als je je stem wilt houden.' knipoogt hij plagerig naar Shawn, voordat hij weggaat. 'Niet te laat komen hoor! Amy vermoord je! Dat weet je! Later!'
Wanneer Shawn weg is, kijkt Jake Brendon aan. 'Wat voor schoolbal eigenlijk? En wanneer? Ik hoop niet dat Shawn een schoolbal heeft laten plannen op één van onze belangrijke speeldata.' Eigenlijk zijn alle optredens niet helemaal belangrijk, alhoewel het voor een groot inkomen zorgt voor The Motion. Hopelijk krijgen ze wat meer betaald als ze wat bekender zijn.
Dan kijkt Jake Brendon met kleine oogjes aan. 'Zou jij mij niet helpen?'




Vanessa kijkt teleurgesteld als Amy niets opgemerkt heeft. Hetzou echt fantastisch zijn als iemand het kon bevestigen. Op Brendon na dan. Die zou het niet eens aan willen zien. 'Dat ding haat ik echt ja. Enge beesten gewoon. Als ik diegene tegenkom die die dingen heeft laten fokken, dan heeft hij of zij met mij aan de stok. Rotdingen.' Vanessa springt van de fiets af zodra ze bij het café zijn.
Wanneer ze het café binnenlopen, vraagt Amy haar om het ding te gaan zoeken en Vanessa kijkt haar smekend aan. Zij alleen? Oh, dat durfde ze echt niet! 'Ik geef wel een gil als ik dat ding zie.' moppert ze. En of ze een gil gaat geven. Een oorverdovende gil wordt het. Vanessa begint met kijken op afstand naar de vloer. Straks ging ze er op staan! Als Amy dan ineens zelf gilt, kijkt Vanessa open ziet waarom Amy gilt. Allemaal rook! Wanneer Amy bij een box komt staan, snelt Vanessa er ook naar toe. Dan staart ze naar iets wat daar ligt. 'Oh-oh. Die is dood. Ik ruik het.' zegt ze zachtjes, alhoewel het een beetje hard aankomt, wat ook niet Vanessa's bedoeling is. Toch lucht het haar wel op. Amy heeft Love vermoord! Heerlijk! 'En nu?' vraagt ze voorzichtig aan Amy, en ze legt haar hand vertrouwd op haar schouder ter ondersteuning.

Brendon kijkt grijnzend naar Jake. "Weet ik veel wat voor schoolbal, maar zolang we ergens kunnen spelen vind ik het prima." Wanneer Jake over helpen begint trekt Brendon zijn schouders op. "Ik heb echt geen idee waar je het over hebt," antwoordt hij nonchalant, waarna hij langs Jake snelt en de trap op stampt. Daar gaat hij zijn kamer binnen, waar hij struikelt over een berg kleren en zo op zijn bed belandt. Hij grist zijn laptop van de grond en start hem op, terwijl hij uit de kast een zak chips trekt en deze naast hem neerlegt. Grijnzend stopt hij een horrorfilm in zijn laptop en zakt onderuit op bed.



"Ohnee," murmelt Amy, terwijl er tranen in haar ogen komen. "Wat moeten we nou doen?" Wanhopig slaat ze Vanessa's arm weg en gaat op één van de boxen zitten. "Ik heb hem vermoord. Jake vermoord me. Hij zal voor altijd verdrietig zijn," mompelt ze, terwijl ze een paar tranen van haar wangen veegt. Amy klimt achter de bar en haalt er een doosje achter vandaan, waarna ze deze vol gooit met servetten. Dan loopt ze naar Love, die ze met een servetje van de grond tilt en in het doosje legt. Dan sluit ze de doos en zet ze deze op de bar.
"Jake haat me en als ik hem dit vertel wil hij vanavond echt niet spelen. Wat moet ik doen, Vanessa?"

Een tijdje later hangt Shawn tegen de deur van de auto. Buiten ziet hij enkele straten voorbij razen. Vroeger vond hij het grappig om vanachter die getinte ruiten iedereen te bekijken. Nu ergert hij zich eraan. Naast hem zit z'n pa over het een of ander te zagen. Veel vangt hij er niet van op. Hier en daar een 'mhmh' is het enige teken van leven dat hij geeft. Verveeld sluit hij zijn ogen achter zijn zonnebril. Nog even en hij kan zich weer gaan uitleven. Het enige voordeel van even niets doen, is dat hij tijd heeft om na te denken. Shawn beseft dat hij dringend moet praten met Vanessa voor Brendon iets te weten komt. Terwijl zijn vader enkele instructies geeft aan de chauffeur, haalt Shawn zijn gsm boven. Snel typt hij een berichtje en verstuurt het. Hoe Vanessa's nummer in zijn gsm kwam, weet hij niet. Maar het is best wel handig. Waarschijnlijk deed hij het zelf wel, maar is hij het vergeten.
'Hoe gaat het met het verloren beestje? Ik haal je daar zo op, moeten praten."
In de tussentijd kwam de auto tot stilstand voor het depot. Er niet meer tijd en moeite aan verspillend, stapt hij uit. Shawn zet z'n kap af. Zijn zonnebril laat hij aan. Een geërgerde zucht van zijn vader negeert hij. Vrolijk volgt hij hem naar binnen. Nog even en deze jongen scheurt ervandoor.